RACİL sıf, ve a. (ar. ricl'den racil). Esk. 1. Yaya. 2. Bilgisiz, bir şeyden nasibi olmayan: "Fakat haricen şan ve saygınl...
RACİL sıf, ve a. (ar. ricl'den racil). Esk.
1. Yaya.
2. Bilgisiz, bir şeyden nasibi olmayan: "Fakat haricen şan ve saygınlık kazanamayıp umur-ı politikanın husni tesviyesinde râcil kaldılar" (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
*Ask. tar. İslam ordularında piyade erlerine verilen ad. (Sadece, muharebeye bir hayvana binerek katılanlar da racil sayılır ve ganimetten piyade erleri kadar hisse alırlardı.)
1. Yaya.
2. Bilgisiz, bir şeyden nasibi olmayan: "Fakat haricen şan ve saygınlık kazanamayıp umur-ı politikanın husni tesviyesinde râcil kaldılar" (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
*Ask. tar. İslam ordularında piyade erlerine verilen ad. (Sadece, muharebeye bir hayvana binerek katılanlar da racil sayılır ve ganimetten piyade erleri kadar hisse alırlardı.)
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR