SAİKA sıf. (ar. sâ'ik'ın dişi, sâ'ika). Esk. Yönelten, sevk eden. * a. Neden: Korku saikasıyla. SAİKA a. (ar. sack...
SAİKA sıf. (ar. sâ'ik'ın dişi, sâ'ika). Esk. Yönelten, sevk eden.
* a. Neden: Korku saikasıyla.
SAİKA a. (ar. sack'an şS'ika). Esk.
1. Yıldırım: "Hacer, bir darbe-i saikaya tesadüf etmiş gibi sarsıldı, gözleri döndü, kolları düştü" (H. Z. Uşaklıgil).
2. Siper-i saika SİPERİSAİKA.
* a. Neden: Korku saikasıyla.
SAİKA a. (ar. sack'an şS'ika). Esk.
1. Yıldırım: "Hacer, bir darbe-i saikaya tesadüf etmiş gibi sarsıldı, gözleri döndü, kolları düştü" (H. Z. Uşaklıgil).
2. Siper-i saika SİPERİSAİKA.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR