SAVMAK g. f. 1. Bir kimseyi (bir yerden) savmak, onun oradan uzaklaşmasını, gitmesini sağlamak, başından atmak, uzaklaştırmak: Bir ...
SAVMAK g. f.
1. Bir kimseyi (bir yerden) savmak, onun oradan uzaklaşmasını, gitmesini sağlamak, başından atmak, uzaklaştırmak: Bir satıcıyı kapıdan savmak. Bu adamı başından savamadın gitti.
2. Bir şeyi savmak, bir zorluğu, can sıkan bir durumu, sıkıntılı bir zamanı geride bırakmak; atlatmak; geçirmek, geçiştirmek: Bu akşamı da savdık, yarın kömür gelir herhalde Sonunda bu belayı da savdık.
3. Tkz. Bir zamanı, bir şeyi bir yerde savmak, orada geçirmek: Kalınca da bu akşamı bizde savalım.
* gçz. t. Esk. Etkilemek, işlemek, geçmek: Soğuk içine kadar savdı.
* savdırmak ettirg. f. Bir kimseyi savdırmak, onu uzaklaştırmak.
* savılmak edilg. f. Baştan atılmak, uzaklaştırılmak; atlatılmak, geçirilmek.
1. Bir kimseyi (bir yerden) savmak, onun oradan uzaklaşmasını, gitmesini sağlamak, başından atmak, uzaklaştırmak: Bir satıcıyı kapıdan savmak. Bu adamı başından savamadın gitti.
2. Bir şeyi savmak, bir zorluğu, can sıkan bir durumu, sıkıntılı bir zamanı geride bırakmak; atlatmak; geçirmek, geçiştirmek: Bu akşamı da savdık, yarın kömür gelir herhalde Sonunda bu belayı da savdık.
3. Tkz. Bir zamanı, bir şeyi bir yerde savmak, orada geçirmek: Kalınca da bu akşamı bizde savalım.
* gçz. t. Esk. Etkilemek, işlemek, geçmek: Soğuk içine kadar savdı.
* savdırmak ettirg. f. Bir kimseyi savdırmak, onu uzaklaştırmak.
* savılmak edilg. f. Baştan atılmak, uzaklaştırılmak; atlatılmak, geçirilmek.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR