ŞEBZİNDEDAR sıf. (fars. şeb, zinde ve dar'dan şeb-zinde-dBı). Esk. 1. Gece uyanık kalan, geceyi uyanık geçiren. 2. Geceleri çal...
ŞEBZİNDEDAR sıf. (fars. şeb, zinde ve dar'dan şeb-zinde-dBı). Esk.
1. Gece uyanık kalan, geceyi uyanık geçiren.
2. Geceleri çalışan, geceleri iş yapan.
3. Gece vakti ibadet eden.
* a. Gece bekçisi.
. Esk. Baş yarma,
*isi. huk. Bir kimsenin başını, yüzünü yaralama. (Yaralayan kişiye hükümet-i adi cezası uygulanır.)
1. Gece uyanık kalan, geceyi uyanık geçiren.
2. Geceleri çalışan, geceleri iş yapan.
3. Gece vakti ibadet eden.
* a. Gece bekçisi.
. Esk. Baş yarma,
*isi. huk. Bir kimsenin başını, yüzünü yaralama. (Yaralayan kişiye hükümet-i adi cezası uygulanır.)
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR