SEFAİN çoğl. a. (ar. sefine'nin çoğl. şeftalin) Esk. 1. Gemiler: "içine bir od salar nefsin sefain yakar" (Niyazi, XV...
SEFAİN çoğl. a. (ar. sefine'nin çoğl. şeftalin) Esk.
1. Gemiler: "içine bir od salar nefsin sefain yakar" (Niyazi, XVII. yy.).
2. Çok çeşitli mevzuları kapsayan kitaplar.
3. Sefain-i harbiyye, harp gemileri: "Sefain-i harbiyyenin ekseri vapur imiş" (Cevdet Paşa, XIX. yy.). || Sefain-i kebire, büyük gemiler. || Sefain-i tûccariye, yük ve yolcu taşıyan her türlü vapur.
1. Gemiler: "içine bir od salar nefsin sefain yakar" (Niyazi, XVII. yy.).
2. Çok çeşitli mevzuları kapsayan kitaplar.
3. Sefain-i harbiyye, harp gemileri: "Sefain-i harbiyyenin ekseri vapur imiş" (Cevdet Paşa, XIX. yy.). || Sefain-i kebire, büyük gemiler. || Sefain-i tûccariye, yük ve yolcu taşıyan her türlü vapur.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR