SENGİN sıf. (fars. seng'den sengin). Esk. 1. Taştan, taştan yapılmış: Dil-i sen- gin (taştan, katı yürek). 2. Ağır, yavaş. *Mü...
SENGİN sıf. (fars. seng'den sengin). Esk.
1. Taştan, taştan yapılmış: Dil-i sen- gin (taştan, katı yürek).
2. Ağır, yavaş.
*Müz. Türk müziğinde yürüksemai usulünün ağır mertebesi için ağır yerine kullanılan terim.
1. Taştan, taştan yapılmış: Dil-i sen- gin (taştan, katı yürek).
2. Ağır, yavaş.
*Müz. Türk müziğinde yürüksemai usulünün ağır mertebesi için ağır yerine kullanılan terim.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR