ŞENLENMEK gçz. f. 1. Bir kimse söz konusuysa, neşelenmek, neşeli, mutlu olmak: Onun gelmesi herkesi şenlendirdi. 2. Bir yer sözkonu...
ŞENLENMEK gçz. f.
1. Bir kimse söz konusuysa, neşelenmek, neşeli, mutlu olmak: Onun gelmesi herkesi şenlendirdi.
2. Bir yer sözkonusuysa, duyulan luğu, neşeyi yansıtır duruma gelmek; hareket, canlılık kazanmak: Onun gelmesiyle evimiz şenlendi.
3. Bir yerleşim birimi sözkonusuysa, canlanmak, bayındır duruma gelmek: Kasaba kısa sürede şenlendi ve zenginleşti.
* şenlendirmek ettirg. f.
1. Bir kimseyi, kimseleri, bir ortamı şenlendirmek, onlara, oraya sevinç katmak, neşelendirmek.
2. Bir yeri şenlendirmek, orayı bayındır hale getirmek.
* şenlendirilmek edilg. f. Şen, bayındır duruma getirilmek.
1. Bir kimse söz konusuysa, neşelenmek, neşeli, mutlu olmak: Onun gelmesi herkesi şenlendirdi.
2. Bir yer sözkonusuysa, duyulan luğu, neşeyi yansıtır duruma gelmek; hareket, canlılık kazanmak: Onun gelmesiyle evimiz şenlendi.
3. Bir yerleşim birimi sözkonusuysa, canlanmak, bayındır duruma gelmek: Kasaba kısa sürede şenlendi ve zenginleşti.
* şenlendirmek ettirg. f.
1. Bir kimseyi, kimseleri, bir ortamı şenlendirmek, onlara, oraya sevinç katmak, neşelendirmek.
2. Bir yeri şenlendirmek, orayı bayındır hale getirmek.
* şenlendirilmek edilg. f. Şen, bayındır duruma getirilmek.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR