Site TDK, Türk Dil Kurumu isim Fransızca cité 1 . Çoğu zaman belirgin meslek adamları için yapılmış ya da belirgin amaçlarla ...
Site
TDK, Türk Dil Kurumu
isim Fransızca cité
1 . Çoğu zaman belirgin meslek adamları için yapılmış ya da belirgin amaçlarla kurulmuş konutlar topluluğu, iş merkezi.
2 . (eskimiş) Kent.
3 . Kentlerde, belli başlı bir merkezden yönetilen, çoğu zaman güvenliği sağlanmış toplu yerleşim merkezi.
4 . (tarih) İlk Çağda kendi yasalarıyla yönetilen bir ya da birden fazla kentten oluşan devlet.
5 . (bilişim) Şahıs ya da kuruluşların Genel Ağ'da oluşturduğu değişik konulardaki bilgilendirici sayfalar.
Birleşik Sözler
TDK, Türk Dil Kurumu
1 . Çoğu zaman belirgin meslek adamları için yapılmış ya da belirgin amaçlarla kurulmuş konutlar topluluğu, iş merkezi.
2 . (eskimiş) Kent.
3 . Kentlerde, belli başlı bir merkezden yönetilen, çoğu zaman güvenliği sağlanmış toplu yerleşim merkezi.
4 . (tarih) İlk Çağda kendi yasalarıyla yönetilen bir ya da birden fazla kentten oluşan devlet.
5 . (bilişim) Şahıs ya da kuruluşların Genel Ağ'da oluşturduğu değişik konulardaki bilgilendirici sayfalar.
Birleşik Sözler
- kültür sitesi
- endüstri sitesi
Site günlüğü nedir, üyeye mi aittir?
ATT adlı site nedir?
Site sayfasındaki alt menüde ekli sesler için kullanılan şey nedir?
SİTE a. (fr dt, lat. dvitas, atis'den).
1. Antikçağ'da üyelerinin belirgin yasalarla kendi kendilerini yönettikleri bir ya da birden fazla şehirden oluşan devlet; kent devleti. (Bk. ansikl. böl.)
2. Mim. ve Topbil. Başlı başına geniş bir yerleşme oluşturan ve sakinleri için lüzumlu barınma, eğitim ve yönetim birimleri ve altyapı donanımları ile beraber gerçekleştirilmesi ihtiyaç duyulan konut topluluğu: Şehir merkezine bir saat uzaklıkta güzel bir sitede oturuyor.
*İkt. Sınai ya da ticari bir etkinliğin gerçekleştirildiği yer. (Endüstri siteleri benzer biçimde.)
*ANSİKL. Genel olarak site bir kentle çevresindeki topraklardan oluşan bir devlettir; çok büyük olmamakla beraber, fetih ya da ırasaaı genışıeıı us yuıuyıa cu. yurtycı 119 toprakları kendine katabilir ya da bağlayabilir. insanoğlu, rahat yaşayabilecekleri siyasal bir tüm halinde örgütlenme yoluna gittiler. Yurttaşlarının hatta sakinlerinin sayıları, ekranda görülen pencereden çoğunun etrafı surlarla çevrili bir kentte yaşamaları, çevre topraklarının sınırlarından ve buralarda oturanlardan çok uzak olmayışı, nüfusu oluşturanların törpüyle kolayca ilişki kurulabilmesi ile site, toplumun siyasal özlemlerini karşılar; bu toplumun tutumsal gelişmesi bir kentin varlığına olanak verir, ama, teknik ya da siyasal engeller, büyük toprakların birleştirilmesini önler Aslına bakarsan, gelişmesi yardımıyla geniş ve uzaklara yayılan topraklara haiz olduğu andan itibaren site değildir, millet ya da imparatorluk sözkonu- sudur. Roma, bunun en iyi örneğidir.
Antikçağ'da Yakındoğu'daki Sümer, Akkad, Fenike, Suriye, Kıbrıs, Girit siteleri için de vaziyet aynıdır. Hellen siteleri, etrüsk siteleri, hatta, tarihinin ilk yüzyıllarında Roma da bu şekilde kurulmuştu. Ortaçağ'ın son yüzyıllarında parlayan İtalyan, flaman, hatta germen siteleri de son aşama değişik ne denler ve koşullarla bu şekilde oluştu.
Ama tarihçiler site terimini daha çok yunan sitelerine, bilhassa de doruğa ulaştıkları klasik dönemdeki (Vl.-V. yy.) sitelere uygun gördüler. Klasik dönemden başlayarak, Yunanlılar'ın kendileri de, polis'i insan toplumunun ideal bir örneği saymışlardır. Aristoteles'e gore site tabii olarak bir sürü köyün (komai) kaynaşmasından (synoikismos) oluşmuş, bu tür durumlar da ilkel aile toplumlarının (oikiai) kendiliğinden üremesinden doğmuştu. Fustel de Coulanges bu savı dinsel ve hukuksal bir açıdan ele aldı: ev dinini, antik ailenin (geniş anlamıyla Roma'da gens) temel taşı yaparak, bunların her ikisini de ilkin kabile, sonrasında da, site çerçevesine yerleştirdi. Bir takım iç çatışma sonucu sitede kâh aristokrasi, kâh demokrasi üstün gelmekteydi; sonunda, kendi iç çatışmaları yüzünden, Roma'nın ve hıristiyanlığın evrenselliği karşısında zayıf düşen site ile beraber demokrasi de yok oldu.
Site “ideal†biçimini ama, her birisi gelişmesinin bir evresini belirleyen, birbiri ardınca meydana gelen iç çatışmalar sonucunda kazanmıştır. Monarşi rejimi, geriye, kral sıfatını taşımakla beraber yalnızca dinsel bir işlevi olan bir yüksek görevli (Atina'da kral arkhon) erteleyerek kısa zamanda ortadan kalktı. O dönemde en yaygın rejim oligarşiydi; bu rejimde, önderler ilkin doğuşlarına, sonrasında da servetlerine gore bu mevkiye geliyorlardı... Ama oligarkların nüfuzu, devletin birliği için bir engeldi. Bununla beraber halk (demos), yurttaşların yasa önünde eşitliğini sonunda kabul ettirdi; sonrasında da bazen iktidarı, yurttaşlar çoğunluğuna verdi (demokrasi). Ama, demokrasi rejiminde dahi, iktidar nüfusun minik bir kısmının elindedir: sitelerde hiçbir vakit siyasal görevlere gelemiyecek olan bağımlılar (Sparta'da helioslar, başka her yerde köleler) ya da kamu yaşamına karıştırılmayan yabancılar da (metoikos) yaşamaktaydı.
"Tamamlanmışâ€ şeklinde, sitenin örgütlenmesi kuramsal olarak egemen olan ve en azından hukuken tüm yurttaşların yer almış olduğu bir halk meclisinin (ekklesia) varlığıyla belirginleşir. Hakikaten devamlı yürütme organı olan bir kurul (bule) bu meclise destek sağlar. Çok kere bir sene için seçilen ve ekip halinde çalışan görevlilerin çok sayıda olması, halkın yürütme üstündeki egemenliğini sağlar.
Hak faaliyetinde, site mahkemelerinde (Atina'da heliaiâ) vazife alan yargıçlar da yurttaşlar tarafınca seçilir. Demokratik sitenin belirgin başlı niteliklerinden birisi de, güdüsel olarak Uranlıktan (otokratik yönetim) çekinmesidir. Hatta kimi zaman-, yasa, buna hasret duyduğundan kuşkulanılacak kadar nüfuzlu kişilerin site dışına çıkarılmasını (ostrakismos) öngörür. Kendi bencilliklerinden başka bir şey düşünmeyen yunan siteleri devamlı birbirsınırlı bir bağımsızlık bırakan metbuların, hellenistik kralların, arkasından Roma'nın egemenliği altına girdiler. Gene de, Akdeniz dünyasının çevresindeki tüm bölgelerde, bilhassa de Asya'da, uygarlık merkezleri olan bir sürü şehir kuruldu. Bu kentlerde, yurttaşlara mesuliyet duygusu aşılayan, ferdin cemiyet için özveride bulunmasını ve kahramanlığı tüm değerlerin üstünde tutan bir siyasal rejim uygulanıyordu.
Kurumlan içinde bir sürü ortak yanlar bulunmakla beraber hiçbir vakit klasik yunan sitesinin niteliklerine haiz olamayan Roma, başlangıcındaki dar çerçevenin dışına taşar taşmaz tümüyle değişmek mecburiyetinde bırakıldı. Eğer Caracalla fermanı (I.S. 211'in sonu - 212'nin başı) Roma yurttaşlık hakkını imparatorluk sınırlarına kadar genişletebilmişse bu, site teriminin içeriğinden çoktan boşaltılmış olmasın- dandı: kuramsal hukuk bakımından Roma imparatorluğu her ne kadar bir siteler federasyonu olarak görünüyorduysa da, bu, egemenliğindeki tüm toprakları aslen Roma sitesi içinde eritilmekte bulunduğunu gizleyemiyordu. Ferdin haklarını yücelten, bu tarz şeyleri en uç noktasına kadar götürmüş olan ve bu şekilde İ.Û. Vl.-V. yy.'lar- da sanat ve düşün yaşamındaki o parlak şahlanışı kolaylaştıran yönetim şekli gene de siteleri kargaşa içinde atarak çöküşlerine yol açacaktı.
* Latin site yurttaşlık hakkı. Daha ilk başlarda latinlere tanınmış olan bu hak, onlara bir takım uygar (jus commercii) ve siyasal (/us suffragii) haklar sağlıyorsa da diğeri hakları (jus connubii ve jus honorum) vermiyordu.
* Roma site yurttaşlık hakkı. Roma yurttaşlarının, kısaca urbs' ta, Ager Romanus' ta ya da bir roma kolonisinde oturanların haiz olduğu bu hak, kalıtım yöntemiyle geçerdi: uygar hakların tümünü (jus commercii [mülkiyet hakkı ve sözleşme imzalama hakkı] ve jus connubii [roma yurttaşlarının oğluyla yasal olarak evlenme hakkı]) ve siyasal hakları (jus suffragii ya da seçme hakkı ve jus honorum ya da seçilme hakkı) kapsardı.
* Site yurttaşlık hakkı, yurttaşlık nitelemesine bağlı olan ayrıcalıkların tümü.
1. Antikçağ'da üyelerinin belirgin yasalarla kendi kendilerini yönettikleri bir ya da birden fazla şehirden oluşan devlet; kent devleti. (Bk. ansikl. böl.)
2. Mim. ve Topbil. Başlı başına geniş bir yerleşme oluşturan ve sakinleri için lüzumlu barınma, eğitim ve yönetim birimleri ve altyapı donanımları ile beraber gerçekleştirilmesi ihtiyaç duyulan konut topluluğu: Şehir merkezine bir saat uzaklıkta güzel bir sitede oturuyor.
*İkt. Sınai ya da ticari bir etkinliğin gerçekleştirildiği yer. (Endüstri siteleri benzer biçimde.)
*ANSİKL. Genel olarak site bir kentle çevresindeki topraklardan oluşan bir devlettir; çok büyük olmamakla beraber, fetih ya da ırasaaı genışıeıı us yuıuyıa cu. yurtycı 119 toprakları kendine katabilir ya da bağlayabilir. insanoğlu, rahat yaşayabilecekleri siyasal bir tüm halinde örgütlenme yoluna gittiler. Yurttaşlarının hatta sakinlerinin sayıları, ekranda görülen pencereden çoğunun etrafı surlarla çevrili bir kentte yaşamaları, çevre topraklarının sınırlarından ve buralarda oturanlardan çok uzak olmayışı, nüfusu oluşturanların törpüyle kolayca ilişki kurulabilmesi ile site, toplumun siyasal özlemlerini karşılar; bu toplumun tutumsal gelişmesi bir kentin varlığına olanak verir, ama, teknik ya da siyasal engeller, büyük toprakların birleştirilmesini önler Aslına bakarsan, gelişmesi yardımıyla geniş ve uzaklara yayılan topraklara haiz olduğu andan itibaren site değildir, millet ya da imparatorluk sözkonu- sudur. Roma, bunun en iyi örneğidir.
Antikçağ'da Yakındoğu'daki Sümer, Akkad, Fenike, Suriye, Kıbrıs, Girit siteleri için de vaziyet aynıdır. Hellen siteleri, etrüsk siteleri, hatta, tarihinin ilk yüzyıllarında Roma da bu şekilde kurulmuştu. Ortaçağ'ın son yüzyıllarında parlayan İtalyan, flaman, hatta germen siteleri de son aşama değişik ne denler ve koşullarla bu şekilde oluştu.
Ama tarihçiler site terimini daha çok yunan sitelerine, bilhassa de doruğa ulaştıkları klasik dönemdeki (Vl.-V. yy.) sitelere uygun gördüler. Klasik dönemden başlayarak, Yunanlılar'ın kendileri de, polis'i insan toplumunun ideal bir örneği saymışlardır. Aristoteles'e gore site tabii olarak bir sürü köyün (komai) kaynaşmasından (synoikismos) oluşmuş, bu tür durumlar da ilkel aile toplumlarının (oikiai) kendiliğinden üremesinden doğmuştu. Fustel de Coulanges bu savı dinsel ve hukuksal bir açıdan ele aldı: ev dinini, antik ailenin (geniş anlamıyla Roma'da gens) temel taşı yaparak, bunların her ikisini de ilkin kabile, sonrasında da, site çerçevesine yerleştirdi. Bir takım iç çatışma sonucu sitede kâh aristokrasi, kâh demokrasi üstün gelmekteydi; sonunda, kendi iç çatışmaları yüzünden, Roma'nın ve hıristiyanlığın evrenselliği karşısında zayıf düşen site ile beraber demokrasi de yok oldu.
Site “ideal†biçimini ama, her birisi gelişmesinin bir evresini belirleyen, birbiri ardınca meydana gelen iç çatışmalar sonucunda kazanmıştır. Monarşi rejimi, geriye, kral sıfatını taşımakla beraber yalnızca dinsel bir işlevi olan bir yüksek görevli (Atina'da kral arkhon) erteleyerek kısa zamanda ortadan kalktı. O dönemde en yaygın rejim oligarşiydi; bu rejimde, önderler ilkin doğuşlarına, sonrasında da servetlerine gore bu mevkiye geliyorlardı... Ama oligarkların nüfuzu, devletin birliği için bir engeldi. Bununla beraber halk (demos), yurttaşların yasa önünde eşitliğini sonunda kabul ettirdi; sonrasında da bazen iktidarı, yurttaşlar çoğunluğuna verdi (demokrasi). Ama, demokrasi rejiminde dahi, iktidar nüfusun minik bir kısmının elindedir: sitelerde hiçbir vakit siyasal görevlere gelemiyecek olan bağımlılar (Sparta'da helioslar, başka her yerde köleler) ya da kamu yaşamına karıştırılmayan yabancılar da (metoikos) yaşamaktaydı.
"Tamamlanmışâ€ şeklinde, sitenin örgütlenmesi kuramsal olarak egemen olan ve en azından hukuken tüm yurttaşların yer almış olduğu bir halk meclisinin (ekklesia) varlığıyla belirginleşir. Hakikaten devamlı yürütme organı olan bir kurul (bule) bu meclise destek sağlar. Çok kere bir sene için seçilen ve ekip halinde çalışan görevlilerin çok sayıda olması, halkın yürütme üstündeki egemenliğini sağlar.
Hak faaliyetinde, site mahkemelerinde (Atina'da heliaiâ) vazife alan yargıçlar da yurttaşlar tarafınca seçilir. Demokratik sitenin belirgin başlı niteliklerinden birisi de, güdüsel olarak Uranlıktan (otokratik yönetim) çekinmesidir. Hatta kimi zaman-, yasa, buna hasret duyduğundan kuşkulanılacak kadar nüfuzlu kişilerin site dışına çıkarılmasını (ostrakismos) öngörür. Kendi bencilliklerinden başka bir şey düşünmeyen yunan siteleri devamlı birbirsınırlı bir bağımsızlık bırakan metbuların, hellenistik kralların, arkasından Roma'nın egemenliği altına girdiler. Gene de, Akdeniz dünyasının çevresindeki tüm bölgelerde, bilhassa de Asya'da, uygarlık merkezleri olan bir sürü şehir kuruldu. Bu kentlerde, yurttaşlara mesuliyet duygusu aşılayan, ferdin cemiyet için özveride bulunmasını ve kahramanlığı tüm değerlerin üstünde tutan bir siyasal rejim uygulanıyordu.
Kurumlan içinde bir sürü ortak yanlar bulunmakla beraber hiçbir vakit klasik yunan sitesinin niteliklerine haiz olamayan Roma, başlangıcındaki dar çerçevenin dışına taşar taşmaz tümüyle değişmek mecburiyetinde bırakıldı. Eğer Caracalla fermanı (I.S. 211'in sonu - 212'nin başı) Roma yurttaşlık hakkını imparatorluk sınırlarına kadar genişletebilmişse bu, site teriminin içeriğinden çoktan boşaltılmış olmasın- dandı: kuramsal hukuk bakımından Roma imparatorluğu her ne kadar bir siteler federasyonu olarak görünüyorduysa da, bu, egemenliğindeki tüm toprakları aslen Roma sitesi içinde eritilmekte bulunduğunu gizleyemiyordu. Ferdin haklarını yücelten, bu tarz şeyleri en uç noktasına kadar götürmüş olan ve bu şekilde İ.Û. Vl.-V. yy.'lar- da sanat ve düşün yaşamındaki o parlak şahlanışı kolaylaştıran yönetim şekli gene de siteleri kargaşa içinde atarak çöküşlerine yol açacaktı.
* Latin site yurttaşlık hakkı. Daha ilk başlarda latinlere tanınmış olan bu hak, onlara bir takım uygar (jus commercii) ve siyasal (/us suffragii) haklar sağlıyorsa da diğeri hakları (jus connubii ve jus honorum) vermiyordu.
* Roma site yurttaşlık hakkı. Roma yurttaşlarının, kısaca urbs' ta, Ager Romanus' ta ya da bir roma kolonisinde oturanların haiz olduğu bu hak, kalıtım yöntemiyle geçerdi: uygar hakların tümünü (jus commercii [mülkiyet hakkı ve sözleşme imzalama hakkı] ve jus connubii [roma yurttaşlarının oğluyla yasal olarak evlenme hakkı]) ve siyasal hakları (jus suffragii ya da seçme hakkı ve jus honorum ya da seçilme hakkı) kapsardı.
* Site yurttaşlık hakkı, yurttaşlık nitelemesine bağlı olan ayrıcalıkların tümü.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR