SUHRE a. (ar. sut]re). Esk. 1. Maskara, soytarı. 2. Suhre-kâr, maskaralık icra eden kimse: ‘ 'Birinde eski bir âlütte hâlidir...
SUHRE a. (ar. sut]re). Esk.
1. Maskara, soytarı.
2. Suhre-kâr, maskaralık icra eden kimse: ‘ 'Birinde eski bir âlütte hâlidir manzûr, / Durur sevdâ-yı cebininde köhne bir yâdın / Fasih gılzeti bir suhre-kâr üstadın / Olur dehân-ı kadidinde nükte-zâr-ı zuhûr" (Tevfik Fikret). || Suhre-kârane, maskaraca, soytarıca.
1. Maskara, soytarı.
2. Suhre-kâr, maskaralık icra eden kimse: ‘ 'Birinde eski bir âlütte hâlidir manzûr, / Durur sevdâ-yı cebininde köhne bir yâdın / Fasih gılzeti bir suhre-kâr üstadın / Olur dehân-ı kadidinde nükte-zâr-ı zuhûr" (Tevfik Fikret). || Suhre-kârane, maskaraca, soytarıca.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR