TAANNüF a. (ar 'unf tan ta'annüf). Esk. Azarlama, azarlama. Kaynak: Büyük Larousse
TAANNüF a. (ar 'unf tan ta'annüf). Esk. Azarlama, azarlama.
Kaynak: Büyük Larousse
TAANNüF a. (ar 'unf tan ta'annüf). Esk. Azarlama, azarlama. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR