TAGDİYE a (ar gıda'dan tağdiye). Esk. 1. Besleme, yedirme. 2. Tagdiye etmek, yedirmek, beslemek: "Her çocuk günde on iki ...
TAGDİYE a (ar gıda'dan tağdiye). Esk.
1. Besleme, yedirme.
2. Tagdiye etmek, yedirmek, beslemek: "Her çocuk günde on iki buçuk kuruş gibi zavallı bir para ile ancak tagdiye ediliyor" (Y. K. Beyatlı).
1. Besleme, yedirme.
2. Tagdiye etmek, yedirmek, beslemek: "Her çocuk günde on iki buçuk kuruş gibi zavallı bir para ile ancak tagdiye ediliyor" (Y. K. Beyatlı).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR