TAHDİŞ a. (ar. (jacfş'ten tahdiş). Esk. 1. Tırnakla incitma tırnaklama. 2. Karıştırma, kurcalama. 3. Tahdişi ezhan, zihinleri k...
TAHDİŞ a. (ar. (jacfş'ten tahdiş). Esk.
1. Tırnakla incitma tırnaklama.
2. Karıştırma, kurcalama.
3. Tahdişi ezhan, zihinleri karıştırma, bulandırma.
1. Tırnakla incitma tırnaklama.
2. Karıştırma, kurcalama.
3. Tahdişi ezhan, zihinleri karıştırma, bulandırma.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR