TAKALLüBAT , -tı çoğl. a. (ar. takallüb' ün çoğl. takallübat). Esk. 1. Yön değiştirmeler. 2. Değişimler. Kaynak: Büyük Larousse...
TAKALLüBAT, -tı çoğl. a. (ar. takallüb' ün çoğl. takallübat). Esk.
1. Yön değiştirmeler.
2. Değişimler.
Kaynak: Büyük Larousse
1. Yön değiştirmeler.
2. Değişimler.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR