TAKŞUT a (türkç. tak-, tutmak, dizmek' ten). Ed. Şiir, nazım, beyit, manzume. Eski türkçede, özellikle de buddhacı uygur çevres...
TAKŞUT a (türkç. tak-, tutmak, dizmek' ten). Ed. Şiir, nazım, beyit, manzume. Eski türkçede, özellikle de buddhacı uygur çevresinde, genellikle de şlok (nazım, şiir) sözcüğüyle birlikte kullanıldı. ( * Kayn.)
Kaynak: Büyük Larousse
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR