TANRILAŞMAK gçz. f. Bir kimse söz konusuysa, yücelmek, tapılacak kadar sayılmak, sevilmek, hayranlık uyandırmak ya da kutsal sayılm...
TANRILAŞMAK gçz. f. Bir kimse söz konusuysa, yücelmek, tapılacak kadar sayılmak, sevilmek, hayranlık uyandırmak ya da kutsal sayılmak; ilahlaşmak.
tanrılaştırmak ettirg. f. Bir kimseyi tanrılaştırmak, onu Tanrı gibi görmek, kutsal saymak: Eski Romalılar imparatorlarını tanrılaştırıriardı.
tanrılaştırmak ettirg. f. Bir kimseyi tanrılaştırmak, onu Tanrı gibi görmek, kutsal saymak: Eski Romalılar imparatorlarını tanrılaştırıriardı.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR