TAO a. (yol anlamında çince söze.). Eski çin felsefesinde, evrenin birliğini sağlayan düzen ilkesi. (Eşanl. TAO.) *ANSİKL. Tao, “...
TAO a. (yol anlamında çince söze.). Eski çin felsefesinde, evrenin birliğini sağlayan düzen ilkesi. (Eşanl. TAO.)
*ANSİKL. Tao, “Tanrı'ya götüren gerçek yol†anlamına gelir. Konfuçiusçuluk ona yalnızca "doğru yaşama biçimi†şeklinde ahlaki bir anlam verir. Oysa taoculuğa göre tao, metafizik bir gerçeklik, yaşamın ve ölümün, sürekli bir değişme içinde olan tüm doğanın değişmez dayanağıdır. Bu tao, sözcüklerle upuygun bir biçimde be- timlenememekle birlikte, doğal olaylar gözlenerek keşfedilebilir. Taoculuğun klasiklerinden biri olan ve tarihi tam olarak bilinmemekle birlikte, herhalde İ.Ö. III. yy. öncesinde yazılan Tao-to-king (ya da Daodıcing) adlı yapıtta şöyle denir: "Kendisinden söz edilebilen tao, mutlak tao değildir." Bu taoya erişebilmek için, doğaya uygun bir biçimde yaşamak gerekir.
*ANSİKL. Tao, “Tanrı'ya götüren gerçek yol†anlamına gelir. Konfuçiusçuluk ona yalnızca "doğru yaşama biçimi†şeklinde ahlaki bir anlam verir. Oysa taoculuğa göre tao, metafizik bir gerçeklik, yaşamın ve ölümün, sürekli bir değişme içinde olan tüm doğanın değişmez dayanağıdır. Bu tao, sözcüklerle upuygun bir biçimde be- timlenememekle birlikte, doğal olaylar gözlenerek keşfedilebilir. Taoculuğun klasiklerinden biri olan ve tarihi tam olarak bilinmemekle birlikte, herhalde İ.Ö. III. yy. öncesinde yazılan Tao-to-king (ya da Daodıcing) adlı yapıtta şöyle denir: "Kendisinden söz edilebilen tao, mutlak tao değildir." Bu taoya erişebilmek için, doğaya uygun bir biçimde yaşamak gerekir.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR