TAVİK, -kı a. (ar. "avk'tan tacvik). Esk. 1. Alıkoyma, geciktirme. 2. Tavik etmek, eylemek, geri bırakmak, geciktirmek. *...
TAVİK, -kı a. (ar. "avk'tan tacvik). Esk.
1. Alıkoyma, geciktirme.
2. Tavik etmek, eylemek, geri bırakmak, geciktirmek.
*Esk. tıp. Taviki ihtimar, antiseptik kullanarak bir maddenin ekşihnesini, bozulmasını önleme.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR