TAVİL sıf. (ar. fü/'den (avîl). Esk. 1. Uzun boy ya da mesafe için kullanılır. 2. Uzun süren ömür için kullanılır. *Ed. Aruz ...
TAVİL sıf. (ar. fü/'den (avîl). Esk.
1. Uzun boy ya da mesafe için kullanılır.
2. Uzun süren ömür için kullanılır.
*Ed. Aruz vezninde ana kalıplardan biri. (Bk. ansikl. böl.)
*Feilâtün ( ), me-lâilün (------- ), müstef'ilün (--------- ) gibi kalıpçılardan herhangi birinin bazen bir sayfa tutan upuzun dizelerde sıralanmasıyla oluşan vezin; bu veznin kullanıldığı tür. (Genellikle gülmece yapıtlarında uygulanmıştır.)
*ANSİKL islamöncesi arap şiirinin ünlü temsilcilerinden imri ül-Kays'ın Kâbe'de- ki Yedi askı arasında yer alan şiiri tavil bah- rindeydi. Bu bahir türk edebiyatında kullanılmadı.
1. Uzun boy ya da mesafe için kullanılır.
2. Uzun süren ömür için kullanılır.
*Ed. Aruz vezninde ana kalıplardan biri. (Bk. ansikl. böl.)
*Feilâtün ( ), me-lâilün (------- ), müstef'ilün (--------- ) gibi kalıpçılardan herhangi birinin bazen bir sayfa tutan upuzun dizelerde sıralanmasıyla oluşan vezin; bu veznin kullanıldığı tür. (Genellikle gülmece yapıtlarında uygulanmıştır.)
*ANSİKL islamöncesi arap şiirinin ünlü temsilcilerinden imri ül-Kays'ın Kâbe'de- ki Yedi askı arasında yer alan şiiri tavil bah- rindeydi. Bu bahir türk edebiyatında kullanılmadı.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR