TEFEKKüRAT, -tı çoğl. a. (ar. tefekkür' ün çoğl. tefekkürst). Esk. Akıl yormalar, düşünmeler. Kaynak: Büyük Larousse
TEFEKKüRAT, -tı çoğl. a. (ar. tefekkür' ün çoğl. tefekkürst). Esk. Akıl yormalar, düşünmeler.
Kaynak: Büyük Larousse
TEFEKKüRAT, -tı çoğl. a. (ar. tefekkür' ün çoğl. tefekkürst). Esk. Akıl yormalar, düşünmeler. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR