TEFTİH a. (ar. feth'ten teftih). Esk. 1. Açma. 2. Geğirme. Kaynak: Büyük Larousse
TEFTİH a. (ar. feth'ten teftih). Esk.
1. Açma.
2. Geğirme.
1. Açma.
2. Geğirme.
Kaynak: Büyük Larousse
TEFTİH a. (ar. feth'ten teftih). Esk. 1. Açma. 2. Geğirme. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR