TEKFİN a. (ar kefen'den tekfin). Esk. 1. Kefene sarma, kefenleme. 2. Tekfin etmek. kefenlemek. Kaynak: Büyük Larousse
TEKFİN a. (ar kefen'den tekfin). Esk.
1. Kefene sarma, kefenleme.
2. Tekfin etmek. kefenlemek.
1. Kefene sarma, kefenleme.
2. Tekfin etmek. kefenlemek.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR