TEKİLLİK a. Dilbil. Yalıtılabilir tek bir kendiliği belirten sayı kategorisinin ayırıcı özelliği. *Fels. Klasik felsefeci ve mantı...
TEKİLLİK a. Dilbil. Yalıtılabilir tek bir kendiliği belirten sayı kategorisinin ayırıcı özelliği.
*Fels. Klasik felsefeci ve mantıkçılarda, tekil bir varlığın ayırtedici özelliği. || Hegel' de, evrensellik ve tikellikten sonra, kavram'ın üçüncü belirlenimi. (Bk. ansikl. böl.)
*Geom. Bir eğrinin ya da bir yüzeyin bir tekil noktada ortaya çıkan özel durumu.
*ANSİKL. Fels Hegel'e göre "tekillik (alm. Einzelheif), tekil insanlardan, eşyalardan söz ederken yaptığımız gibi, yalnızca dolaysız tekillik olarak düşünülmemelidir" (Enzyklopâdie der phılosophıschen Wissenschaften im Grundrisse [Felsefi bilimler ansiklopedisi], 163); tekillik, kendisine ait olan evrensellik ve tikelliğin somut bir gerçeklik içinde birlikte düşünüldüğü birliği tanımlayan bir mantık terimidir: "Tekil, bir kavramdan gelmesi dışında, somut olanla aynı şeydir; dolayısıyla bir evrensel olarak, kendisiyle olumsuz anlamda özdeşlik olarak ortaya konmuştur" (ay. ypt.).
*Fels. Klasik felsefeci ve mantıkçılarda, tekil bir varlığın ayırtedici özelliği. || Hegel' de, evrensellik ve tikellikten sonra, kavram'ın üçüncü belirlenimi. (Bk. ansikl. böl.)
*Geom. Bir eğrinin ya da bir yüzeyin bir tekil noktada ortaya çıkan özel durumu.
*ANSİKL. Fels Hegel'e göre "tekillik (alm. Einzelheif), tekil insanlardan, eşyalardan söz ederken yaptığımız gibi, yalnızca dolaysız tekillik olarak düşünülmemelidir" (Enzyklopâdie der phılosophıschen Wissenschaften im Grundrisse [Felsefi bilimler ansiklopedisi], 163); tekillik, kendisine ait olan evrensellik ve tikelliğin somut bir gerçeklik içinde birlikte düşünüldüğü birliği tanımlayan bir mantık terimidir: "Tekil, bir kavramdan gelmesi dışında, somut olanla aynı şeydir; dolayısıyla bir evrensel olarak, kendisiyle olumsuz anlamda özdeşlik olarak ortaya konmuştur" (ay. ypt.).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR