TENEBBüH a. (aı nebshat'tan teneb- büh). Esk. 1. Uykudan uyanma. 2. Gafletten kurtulma, gözünü açma. 3. Tenebbüh etmek, uyanmak...
TENEBBüH a. (aı nebshat'tan teneb- büh). Esk.
1. Uykudan uyanma.
2. Gafletten kurtulma, gözünü açma.
3. Tenebbüh etmek, uyanmak; gafletten kurtulmak, aklını başına toplamak.
*Esk. ruhbil. Uyarım.
1. Uykudan uyanma.
2. Gafletten kurtulma, gözünü açma.
3. Tenebbüh etmek, uyanmak; gafletten kurtulmak, aklını başına toplamak.
*Esk. ruhbil. Uyarım.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR