TENFİZ a. (ar. nüfuz tenfiZ). Esk. 1. Hâkim olma, hükmünü yürütme. 2. Tenfiz etmek, hüküm yürütmek, hâkim olmak. *Huk. Bir kararı ...
TENFİZ a. (ar. nüfuz tenfiZ). Esk.
1. Hâkim olma, hükmünü yürütme.
2. Tenfiz etmek, hüküm yürütmek, hâkim olmak.
*Huk. Bir kararı uygulama, yerine getirme. (İNFAZ.) || Tenfiz kararı, yabancı bir ülke mahkemesinin verdiği kararın Türkiye'de infaz edilebilmesi için türk mahkemesince verilen karar. (Bk. ansikl. böl.)
*isi. huk. Bir hâkimin kararının bir başka hâkim tarafından incelenerek, onaylanması.
*ANSİKL. Huk. Yabancı mahkemelerden hukuk davalarına ilişkin olarak verilmiş ve o devlet yasalarına göre kesinleşmiş olan kararların Türkiye'de yerine getirilmesi, yetkili türk mahkemesi tarafından tenfiz karan verilmesine bağlıdır. Tenfiz kararları konusunda görevli mahkeme, asliye mahkemesidir. Bu kararlar, kendisine karşı tenfiz istenen kişinin Türkiye'deki ikametgâhı mahkemesinden, yoksa oturduğu yer mahkemesinden istenir. Bu kişinin Türkiye'de ikametgâhı veya oturma yeri yoksa Ankara, İstanbul ya da İzmir mahkemelerinden birinden istenebilir. Tenfiz istemi, dilekçeyle yapılır. Mahkeme, ilamın bir bölümünün ya da tümünün tenfizine ya da isteğin reddine karar verir. Bu karar yabancı mahkeme ilamının altına yazılır ve hâkim tarafından mühürlenip imzalanır. Tenfizine karar verilmiş yabancı mahkeme kararları, türk mahkemelerinden verilmiş kararlar gibi yerine getirilir.
Kesinleşmiş yabancı hakem kararları da tenfiz edilebilir. Yabancı hakem kararlarının tenfizi, tarafların yazılı olarak kararlaştırdıkları yer asliye mahkemesinden dilekçeyle istenir. Taraflar arasında böyle bir anlaşma yoksa, aleyhine karar verilen tarafın Türkiye'deki ikametgâhı, yoksa oturduğu yer, tou da yoksa icraya konu teşkil edebilecek malların bulunduğu yer mahkemesi yetkili sayılır. Yabancı mahkeme ve hakem kararlarının tenfizine ilişkin kurallar, 20 mayıs 1982 tarih ve 2675 sayılı Milletlerarası özel hukuk ve usul hukuku hakkında kanun'da yer alır.
1. Hâkim olma, hükmünü yürütme.
2. Tenfiz etmek, hüküm yürütmek, hâkim olmak.
*Huk. Bir kararı uygulama, yerine getirme. (İNFAZ.) || Tenfiz kararı, yabancı bir ülke mahkemesinin verdiği kararın Türkiye'de infaz edilebilmesi için türk mahkemesince verilen karar. (Bk. ansikl. böl.)
*isi. huk. Bir hâkimin kararının bir başka hâkim tarafından incelenerek, onaylanması.
*ANSİKL. Huk. Yabancı mahkemelerden hukuk davalarına ilişkin olarak verilmiş ve o devlet yasalarına göre kesinleşmiş olan kararların Türkiye'de yerine getirilmesi, yetkili türk mahkemesi tarafından tenfiz karan verilmesine bağlıdır. Tenfiz kararları konusunda görevli mahkeme, asliye mahkemesidir. Bu kararlar, kendisine karşı tenfiz istenen kişinin Türkiye'deki ikametgâhı mahkemesinden, yoksa oturduğu yer mahkemesinden istenir. Bu kişinin Türkiye'de ikametgâhı veya oturma yeri yoksa Ankara, İstanbul ya da İzmir mahkemelerinden birinden istenebilir. Tenfiz istemi, dilekçeyle yapılır. Mahkeme, ilamın bir bölümünün ya da tümünün tenfizine ya da isteğin reddine karar verir. Bu karar yabancı mahkeme ilamının altına yazılır ve hâkim tarafından mühürlenip imzalanır. Tenfizine karar verilmiş yabancı mahkeme kararları, türk mahkemelerinden verilmiş kararlar gibi yerine getirilir.
Kesinleşmiş yabancı hakem kararları da tenfiz edilebilir. Yabancı hakem kararlarının tenfizi, tarafların yazılı olarak kararlaştırdıkları yer asliye mahkemesinden dilekçeyle istenir. Taraflar arasında böyle bir anlaşma yoksa, aleyhine karar verilen tarafın Türkiye'deki ikametgâhı, yoksa oturduğu yer, tou da yoksa icraya konu teşkil edebilecek malların bulunduğu yer mahkemesi yetkili sayılır. Yabancı mahkeme ve hakem kararlarının tenfizine ilişkin kurallar, 20 mayıs 1982 tarih ve 2675 sayılı Milletlerarası özel hukuk ve usul hukuku hakkında kanun'da yer alır.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR