TERBİYECİ sıf. ve a. Esk. Eğitimci, pedagog. * a. işi bir hayvanı terbiye etmek olan kimse. *Sirk. Sirklerde eğittiği vahşi hayv...
TERBİYECİ sıf. ve a. Esk. Eğitimci, pedagog.
* a. işi bir hayvanı terbiye etmek olan kimse.
*Sirk. Sirklerde eğittiği vahşi hayvanla gösteri yajban kişi: Arştan terbiyecisi..
* a. işi bir hayvanı terbiye etmek olan kimse.
*Sirk. Sirklerde eğittiği vahşi hayvanla gösteri yajban kişi: Arştan terbiyecisi..
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR