TERTİBAT, -tı a. (ar. tertibin çoğl. tertibat). 1. Düzen, düzenleniş biçimi: Bir evin tertibatını değiştirmek. 2. Düzenek: Elekt...
TERTİBAT, -tı a. (ar. tertibin çoğl. tertibat).
1. Düzen, düzenleniş biçimi: Bir evin tertibatını değiştirmek.
2. Düzenek: Elektrik, havagazı tertibatı.
3. Ön hazırlıklar.
4. Tertibat almak, olabilecek sakıncalı bir durum, olay için hazırlıklı bulunmak.
Kaynak: Büyük Larousse
1. Düzen, düzenleniş biçimi: Bir evin tertibatını değiştirmek.
2. Düzenek: Elektrik, havagazı tertibatı.
3. Ön hazırlıklar.
4. Tertibat almak, olabilecek sakıncalı bir durum, olay için hazırlıklı bulunmak.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR