TEVA a. (ar. teva). isi. huk. Havale edilen borcu, havaleyi ödeyecek kimseden almanın imkânsızlaşması. (Bu durumda borcu, havale ed...
TEVA a. (ar. teva). isi. huk. Havale edilen borcu, havaleyi ödeyecek kimseden almanın imkânsızlaşması. (Bu durumda borcu, havale eden taraf öder.)
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR