TEVCİHAT , -tı çoğl. a. (ar tevcih in çoğl. tevdhât). Esk. Rütbe verişler; rütbeler. *Kur. tar. OsmanlIlarda, Tanzimat'tan (1839...
TEVCİHAT, -tı çoğl. a. (ar tevcih in çoğl. tevdhât). Esk. Rütbe verişler; rütbeler.
*Kur. tar. OsmanlIlarda, Tanzimat'tan (1839) önce devlet görevlerine atama karşılığında kullanılan deyim. (Atamalar ilk dönemlerde şevval ayında yapılırken, Fatih Sultan Mehmet döneminden [1451 -1481] başlayarak şaban ayında yapıldı, ilmiye sınıfı dışındaki tüm atamalar için sadrazamın arz ve buyruğu gerekliydi, ilmi ye sınıfı görevlilerinin atamalarını şeyhülislam arz, sadrazam kabul ederdi.) || Tevcihatı mutade, OsmanlIlarda, Fatih döneminden önce, devlet görevlileri arasında yılda bir kez, şevval ayının ilk haftası içinde yapılan atamalara verilen ad. || Tevcihatı umumiye, devlet görevlilerinin atamalarıyla ilgili kararlar.
*Kur. tar. OsmanlIlarda, Tanzimat'tan (1839) önce devlet görevlerine atama karşılığında kullanılan deyim. (Atamalar ilk dönemlerde şevval ayında yapılırken, Fatih Sultan Mehmet döneminden [1451 -1481] başlayarak şaban ayında yapıldı, ilmiye sınıfı dışındaki tüm atamalar için sadrazamın arz ve buyruğu gerekliydi, ilmi ye sınıfı görevlilerinin atamalarını şeyhülislam arz, sadrazam kabul ederdi.) || Tevcihatı mutade, OsmanlIlarda, Fatih döneminden önce, devlet görevlileri arasında yılda bir kez, şevval ayının ilk haftası içinde yapılan atamalara verilen ad. || Tevcihatı umumiye, devlet görevlilerinin atamalarıyla ilgili kararlar.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR