TEVDİ, -i a. (ar. ved den tevdi' ). Esk. 1. Bırakma, teslim etme, verme. 2. Vedalaşma, veda etme. 3. Tevdi etmek, bırakmak, tes...
TEVDİ, -i a. (ar. ved den tevdi' ). Esk.
1. Bırakma, teslim etme, verme.
2. Vedalaşma, veda etme.
3. Tevdi etmek, bırakmak, teslim etmek: Korkak bir fısıltı ile son arzusunu bana tevdi etti" (H. E. Adıvar).
4. Tevdi olunmak, bırakılmak, teslim edilmek: "Binaenaleyh, böyle kadınlara tevdi olunan genç kızlar onlardan her şeyi gizlice muhabere etmeyi... (H. C. Yalçın).
*Huk. - VEDİA
1. Bırakma, teslim etme, verme.
2. Vedalaşma, veda etme.
3. Tevdi etmek, bırakmak, teslim etmek: Korkak bir fısıltı ile son arzusunu bana tevdi etti" (H. E. Adıvar).
4. Tevdi olunmak, bırakılmak, teslim edilmek: "Binaenaleyh, böyle kadınlara tevdi olunan genç kızlar onlardan her şeyi gizlice muhabere etmeyi... (H. C. Yalçın).
*Huk. - VEDİA
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR