TEVEM sıf. (ar. tev'em). Esk. 1. ikiz. 2. Birbirinin eşi; birbiri için yaratılmış olan, tıpatıp benzeri: "Bu tevem manzara...
TEVEM sıf. (ar. tev'em). Esk.
1. ikiz.
2. Birbirinin eşi; birbiri için yaratılmış olan, tıpatıp benzeri: "Bu tevem manzaranın hangisi hayal, hangisi hakikat idi acaba?" (A. H. Tarhan), "Tevem yaratılmış iki gönül niçin birbirinden ayrı yaşamağa mecbur olsun?" (Namık Kemal, XIX. yy ).
*Esk. bot, Tevemmi müsenna, çiçeklerin sap üzerinde ikişerli dizilmesi.
*Esk. gökbil. Tevemi muahhar, Cevza burcunda en parlak yıldız. || Tevemi mukaddem, Cevza burcunda ikinci parlak yıldız.
1. ikiz.
2. Birbirinin eşi; birbiri için yaratılmış olan, tıpatıp benzeri: "Bu tevem manzaranın hangisi hayal, hangisi hakikat idi acaba?" (A. H. Tarhan), "Tevem yaratılmış iki gönül niçin birbirinden ayrı yaşamağa mecbur olsun?" (Namık Kemal, XIX. yy ).
*Esk. bot, Tevemmi müsenna, çiçeklerin sap üzerinde ikişerli dizilmesi.
*Esk. gökbil. Tevemi muahhar, Cevza burcunda en parlak yıldız. || Tevemi mukaddem, Cevza burcunda ikinci parlak yıldız.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR