TEVHİŞ a. (ar. vahşetten tevhiş). Esk. 1. Korkutma, ürkütme: "İngiltereli ibtida Prusya devletini tahvif ve tevhiş ile tedari k...
TEVHİŞ a. (ar. vahşetten tevhiş). Esk.
1. Korkutma, ürkütme: "İngiltereli ibtida Prusya devletini tahvif ve tevhiş ile tedari katı ihtiyatiyeye mecbur ettikten sonra..." (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
2. Tevhiş etmek, korkutmak.
1. Korkutma, ürkütme: "İngiltereli ibtida Prusya devletini tahvif ve tevhiş ile tedari katı ihtiyatiyeye mecbur ettikten sonra..." (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
2. Tevhiş etmek, korkutmak.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR