TEVİL a. (ar. te'vif). 1. Söylediği bir söz ya da yaptığı bir davranışı sonradan farklı bir biçimde yorumlama, sözünü çevirme. ...
TEVİL a. (ar. te'vif).
1. Söylediği bir söz ya da yaptığı bir davranışı sonradan farklı bir biçimde yorumlama, sözünü çevirme.
2. Tevil etmek, söylediği bir söze ya da yaptığı bir davranışa farklı bir anlam yüklemeye, onları başka türlü göstermeye çalışmak.
3. Tevil götürmemek, bir söz ya da davranış için, farklı bir anlam yükleme olanağı vermemek: Zırva tevil götürmez. Tevil götürmez bir haksızlık.
*Esk. Tevili Kuran, Kuran ayetlerini farklı yorumlama.
*İsi. huk. Tevili akd ile istimal, bir malı sözleşmeye dayanarak kullanma. || Tevili mülk ile istimal, bir kimsenin ortak olduğu bir malı öteki ortaklardan izinsiz kullanması.
1. Söylediği bir söz ya da yaptığı bir davranışı sonradan farklı bir biçimde yorumlama, sözünü çevirme.
2. Tevil etmek, söylediği bir söze ya da yaptığı bir davranışa farklı bir anlam yüklemeye, onları başka türlü göstermeye çalışmak.
3. Tevil götürmemek, bir söz ya da davranış için, farklı bir anlam yükleme olanağı vermemek: Zırva tevil götürmez. Tevil götürmez bir haksızlık.
*Esk. Tevili Kuran, Kuran ayetlerini farklı yorumlama.
*İsi. huk. Tevili akd ile istimal, bir malı sözleşmeye dayanarak kullanma. || Tevili mülk ile istimal, bir kimsenin ortak olduğu bir malı öteki ortaklardan izinsiz kullanması.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR