TINGIRDAMAK gçz f. 1. Metal, cam vb. nesnelerden söz ederken, çarpma ya da düşme sonucu kuru ve çınlamalı, madeni bir ses çıkarmak. ...
TINGIRDAMAK gçz f.
1. Metal, cam vb. nesnelerden söz ederken, çarpma ya da düşme sonucu kuru ve çınlamalı, madeni bir ses çıkarmak.
2. Arg. Ölmek.
* tıngırdatmak ettirg. f.
1. Bir şeyi tıngırdatmak, onun tıngırdamasına yol açmak ya da bunu sağlamak.
2. (Bir çalgıyı) tıngırdatmak, telli bir çalgıyı, genellikle büyük bir ustalık göstermeksizin çalmak.
1. Metal, cam vb. nesnelerden söz ederken, çarpma ya da düşme sonucu kuru ve çınlamalı, madeni bir ses çıkarmak.
2. Arg. Ölmek.
* tıngırdatmak ettirg. f.
1. Bir şeyi tıngırdatmak, onun tıngırdamasına yol açmak ya da bunu sağlamak.
2. (Bir çalgıyı) tıngırdatmak, telli bir çalgıyı, genellikle büyük bir ustalık göstermeksizin çalmak.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR