TINMAK g f Tkz. 1. Bir şeye, bir kimseye önem vermek, tepki vermek, aldırmak (olumsuz cümlelerde); Ne söylesen tınmıyor. O kadar ko...
TINMAK g f Tkz.
1. Bir şeye, bir kimseye önem vermek, tepki vermek, aldırmak (olumsuz cümlelerde); Ne söylesen tınmıyor. O kadar konuştum, hiç tınmadı, kitabını okumayı sürdürdü.
2. Tınmaz melaike, kendi halinde, sessiz sedasız kimseler için şaka yollu söylenir.
1. Bir şeye, bir kimseye önem vermek, tepki vermek, aldırmak (olumsuz cümlelerde); Ne söylesen tınmıyor. O kadar konuştum, hiç tınmadı, kitabını okumayı sürdürdü.
2. Tınmaz melaike, kendi halinde, sessiz sedasız kimseler için şaka yollu söylenir.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR