TüRABİYE sıf. (ar tûrSb ve -/'den türâbi, dişi, türâbiyye). Esk. 1. Toprakla ilgili. 2. Topraktan yapılmış: Evani-i türabiye (to...
TüRABİYE sıf. (ar tûrSb ve -/'den türâbi, dişi, türâbiyye). Esk.
1. Toprakla ilgili.
2. Topraktan yapılmış: Evani-i türabiye (topraktan yapılmış kap kacak).
1. Toprakla ilgili.
2. Topraktan yapılmış: Evani-i türabiye (topraktan yapılmış kap kacak).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR