UĞURSUZ sıf. 1. Kendinde bir uğursuzluk bulunduğuna ya da uğursuzluk getirdiğine inanılan bir şey, bir yer için kullanılır; kademsi...
UĞURSUZ sıf.
1. Kendinde bir uğursuzluk bulunduğuna ya da uğursuzluk getirdiğine inanılan bir şey, bir yer için kullanılır; kademsiz, meymenetsiz: Uğursuz bir ev.
2. Kötü, acı bir olayı anımsatan bir an, bir gün ya da bir dönem için kullanılır: O uğursuz geceyi unutamıyor.
3. Uğursuz gelmek, şansızlık getirmek.
* sıf. ve a. Uğursuzluk getirdiğine inanılan ya da kötü olduğu düşünülen bir kimse için kullanılır: İt, uğursuzla dolaşma.
1. Kendinde bir uğursuzluk bulunduğuna ya da uğursuzluk getirdiğine inanılan bir şey, bir yer için kullanılır; kademsiz, meymenetsiz: Uğursuz bir ev.
2. Kötü, acı bir olayı anımsatan bir an, bir gün ya da bir dönem için kullanılır: O uğursuz geceyi unutamıyor.
3. Uğursuz gelmek, şansızlık getirmek.
* sıf. ve a. Uğursuzluk getirdiğine inanılan ya da kötü olduğu düşünülen bir kimse için kullanılır: İt, uğursuzla dolaşma.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR