üMMİ sıf ve a (ar. ümm ve'den üm mi). 1. Okuma yazma bilmeyen, okurya zar olmayan 2. Bilgisiz, cahil *Esk ümmı-yı güya. ümmı-y...
üMMİ sıf ve a (ar. ümm ve'den üm mi).
1. Okuma yazma bilmeyen, okurya zar olmayan
2. Bilgisiz, cahil
*Esk ümmı-yı güya. ümmı-yı sadık, Hz Muhammet.
*Ansİkl ümmı sözcüğü Kuranda ıkı ayette Hz Muhammet için tekil (VII, 157, 158), dört ayette de ehlı kitabın ve Araplar'ın okur yazar olmayanları hakkında çoğul olarak "ümmıyune†biçiminde (II. 78; III, 20, 75; LXII, 2) geçer Çeşitli ayetlerde Hz Muhammet'in ümmı oluşu Kuran'ın Allah kelamı olduğunun en önemli kanıt larından biri sayılır Bu ayetlerden birinde (XXIX, 48) "Sen (Hz Muhammet) bundan önce ne bir yazı okuyabilir, ne de kendi elinle onu yazabilirdin. Öyle olsaydı yanılgı peşinde koşanlar kesinlikle (Kuran'dan) kuşku duyarlardı†denilir; Cuma suresi'nde de (LXII, 2) ümmı bir ulus olan arap kavmı içinde kendilerinden bir ümmınin (Hz Muhammet) peygamber olarak gön derildiği, bu peygamberin onları arıtıp eğittiği ve bir mucize olarak onlara Allah'ın ayetlerini okuduğu, Kuran ve şeriatını öğ rettığı belirtilir.
İslam bilginlerine göre Hz Muhammet' in ümmı oluşu onun için bir kusur ve bil gısızlik anlamına gelmeyip, bilgilerinin tan rısal olduğunu, bu nedenle de tüm yanılgılardan uzak bulunduğunu gösterir Bu na karşılık öteki insanlar için ümmilik, bil gisizlik anlamına gelmesi dolayısıyla büyük bir kusur ve eksiklik sayılır (Kayn).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR