VİCAR a. (ar. vicâr). Esk. 1. Yırtıcı hayvan yatağı; in. 2. Sel suyunun oyuklaştırdığı yer. Kaynak: Büyük Larousse
VİCAR a. (ar. vicâr). Esk.
1. Yırtıcı hayvan yatağı; in.
2. Sel suyunun oyuklaştırdığı yer.
1. Yırtıcı hayvan yatağı; in.
2. Sel suyunun oyuklaştırdığı yer.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR