YüMNİ, YüMNİYE sıf. (ar. yümn ve -/den yümni, dişi, yümniyye). Esk. 1. Uğurla ilgili, uğura ait. 2. Uğurlu. Kaynak: Büyük Larousse...
YüMNİ, YüMNİYE sıf. (ar. yümn ve -/den yümni, dişi, yümniyye). Esk.
1. Uğurla ilgili, uğura ait.
2. Uğurlu.
1. Uğurla ilgili, uğura ait.
2. Uğurlu.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR