YURTLANMAK gçz. f. Bir yeri yurt edinmek, oraya yerleşmek, yer yurt sahibi olmak. * yurtlandırmak ettirg. f. Bir kimseye ya da top...
YURTLANMAK gçz. f. Bir yeri yurt edinmek, oraya yerleşmek, yer yurt sahibi olmak.
* yurtlandırmak ettirg. f. Bir kimseye ya da topluluğa yer; yurt sağlamak, bir yere yerleştirmek; iskân etmek: Göçmenleri yurtlandırmak.
* yurtlandırmak ettirg. f. Bir kimseye ya da topluluğa yer; yurt sağlamak, bir yere yerleştirmek; iskân etmek: Göçmenleri yurtlandırmak.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR