KAFASIZ sıf. ve a. 1. Aklını ve sağduyusunu kullanamayan; öğrenme kuvvetli çeken, anlayışsız kimse için kullanılır; beyinsiz, manka...
KAFASIZ sıf. ve a.
1. Aklını ve sağduyusunu kullanamayan; öğrenme kuvvetli çeken, anlayışsız kimse için kullanılır; beyinsiz, mankafa, aptal, gabi: Kafasızın biridir, bu işin üstesinden gelemez. Son aşama kafasız bir adam.
2. Kafası olmayan.
1. Aklını ve sağduyusunu kullanamayan; öğrenme kuvvetli çeken, anlayışsız kimse için kullanılır; beyinsiz, mankafa, aptal, gabi: Kafasızın biridir, bu işin üstesinden gelemez. Son aşama kafasız bir adam.
2. Kafası olmayan.
Kaynak: Büyük Larousse
kafasız ingilizcesi
- brainless, stupid, thickheaded, blockheaded, harebrained
YORUMLAR