MüNKESİR sıf. (ar. münkesiı). Esk 1. Kırılmış, kırık. 2. Kırgın, gücenmiş. 3. Münkesir-ül-hal, kuvvet, sağlık, ya da ahlakça zayıfl...
MüNKESİR sıf. (ar. münkesiı). Esk
1. Kırılmış, kırık.
2. Kırgın, gücenmiş.
3. Münkesir-ül-hal, kuvvet, sağlık, ya da ahlakça zayıflamış olan. || Münkesir-ül -kalb, kalbi kırılmış.
—Esk. mat. Hatt-ı münkesir, kırık çizgi.
1. Kırılmış, kırık.
2. Kırgın, gücenmiş.
3. Münkesir-ül-hal, kuvvet, sağlık, ya da ahlakça zayıflamış olan. || Münkesir-ül -kalb, kalbi kırılmış.
—Esk. mat. Hatt-ı münkesir, kırık çizgi.
Kaynak: Büyük Larousse
münkesir
ödat, eskimiş Arapça munkesir
1 . Kırılmış, kırık.
2 . mecaz Kırgın, gücenmiş.
ödat, eskimiş Arapça munkesir
1 . Kırılmış, kırık.
2 . mecaz Kırgın, gücenmiş.
YORUMLAR