NALBUR a. (ar. nacl ve fars. bur, kesen' den nal-bür). 1. Çivi, kilit, menteşe benzer biçimde yapı işlerinde kullanılan şeyleri...
NALBUR a. (ar. nacl ve fars. bur, kesen' den nal-bür).
1. Çivi, kilit, menteşe benzer biçimde yapı işlerinde kullanılan şeyleri satan kimse. (Eşanl. HIRDAVATÇI.)
2. Esk. At nalı icra eden demirci.
1. Çivi, kilit, menteşe benzer biçimde yapı işlerinde kullanılan şeyleri satan kimse. (Eşanl. HIRDAVATÇI.)
2. Esk. At nalı icra eden demirci.
Kaynak: Büyük Larousse
Nalbur
YORUMLAR