NATIK, NATIKA sıf. (ar. nufjc'tan natık, dişi, natıka). Esk. 1. Söz söyleyen, söz eden, konuşan. 2. Düşünen, anlayan, düşünce ö...
NATIK, NATIKA sıf. (ar. nufjc'tan natık, dişi, natıka). Esk.
1. Söz söyleyen, söz eden, konuşan.
2. Düşünen, anlayan, düşünce öne devam eden.
3. Bir şeyi ifade eden, gösteren, bildiren.
4. Hayvan-ı natık - HAYVAN.
♦ natıka a. Esk.
1. Düşünme ve söz söyleme becerisi.
2. Muntazam, etkili söz söyleme kabiliyeti, hatiplik.
3. Natıka -perdaz, muntazam ve etkili konuşan. || Natıka-pira, muntazam ve etkili kelimelerle konuşmasını süsleyen, güzel ve doğru söz söyleyebilen. || Natıka yı cemaat, söz söyleme kuvveti.
1. Söz söyleyen, söz eden, konuşan.
2. Düşünen, anlayan, düşünce öne devam eden.
3. Bir şeyi ifade eden, gösteren, bildiren.
4. Hayvan-ı natık - HAYVAN.
♦ natıka a. Esk.
1. Düşünme ve söz söyleme becerisi.
2. Muntazam, etkili söz söyleme kabiliyeti, hatiplik.
3. Natıka -perdaz, muntazam ve etkili konuşan. || Natıka-pira, muntazam ve etkili kelimelerle konuşmasını süsleyen, güzel ve doğru söz söyleyebilen. || Natıka yı cemaat, söz söyleme kuvveti.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR