NEDENLİLİK a. Dilbil. Konuşucunun, bir dil göstergesiyle (gösteren) bu göstergenin belirttiği gerçek (gösterilen) içinde kurduğu az...
NEDENLİLİK a. Dilbil. Konuşucunun, bir dil göstergesiyle (gösteren) bu göstergenin belirttiği gerçek (gösterilen) içinde kurduğu azca çok sıkı gereklik bağıntısı.
*AnsİKL. Dilbil. Bir göstergenin göstereniyle gösterileni içinde nedenlilik bağları bulunmadığım ilk söyleyen Saussure'dür: bu bağ buyrultusal ya da nedensizdir. Yalnızca bazı dil birimleri (yansıma sözcükler ya da yansıma kökenli sözcükler) belirttikleri gerçekle örneksemeli bir bağıntı içindedir; ne var ki bu bağıntı dilden dile değişmiş olur. Buna karşılık, ana gösterge nedensiz olsa da ondan türeyen göstergeler nedenlileşir, mesela göz göstergesi nedensizdir, fakat gözlük, gözlükçü, gözcü göstergeleri göz'e oranla nedenlidir.
*AnsİKL. Dilbil. Bir göstergenin göstereniyle gösterileni içinde nedenlilik bağları bulunmadığım ilk söyleyen Saussure'dür: bu bağ buyrultusal ya da nedensizdir. Yalnızca bazı dil birimleri (yansıma sözcükler ya da yansıma kökenli sözcükler) belirttikleri gerçekle örneksemeli bir bağıntı içindedir; ne var ki bu bağıntı dilden dile değişmiş olur. Buna karşılık, ana gösterge nedensiz olsa da ondan türeyen göstergeler nedenlileşir, mesela göz göstergesi nedensizdir, fakat gözlük, gözlükçü, gözcü göstergeleri göz'e oranla nedenlidir.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR