NEFİYE a. (ar. nef'i ve -iyye'den nefiy- ye). Esk. Yarar ile ilgili olan; çıkarcı. ♦ a. Esk. fels. Yararcılık. Kaynak: ...
NEFİYE a. (ar. nef'i ve -iyye'den nefiy- ye). Esk. Yarar ile ilgili olan; çıkarcı.
♦ a. Esk. fels. Yararcılık.
♦ a. Esk. fels. Yararcılık.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR