NESF a. (ar. nesf). Esk. 1. Yıkma, yıkış. 2. Toz haline getirme, ufalama. Kaynak: Büyük Larousse
NESF a. (ar. nesf). Esk.
1. Yıkma, yıkış.
2. Toz haline getirme, ufalama.
1. Yıkma, yıkış.
2. Toz haline getirme, ufalama.
Kaynak: Büyük Larousse
NESF a. (ar. nesf). Esk. 1. Yıkma, yıkış. 2. Toz haline getirme, ufalama. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR