Refik Halit Karay (1888-1965) Fecr-i Âtî’den sonrasında Millî edebiyat hareketine iştirak etmiştir. Eserlerini de bağımsız bir şahsiyet ola...
Refik Halit Karay (1888-1965)
Fecr-i Âtî’den sonrasında Millî edebiyat hareketine iştirak etmiştir. Eserlerini de bağımsız bir şahsiyet olarak vermiştir.
Edebî yaşamı köşe yazarlığı ile adım atmıştır. Sonrasında da sırayla hikâyeciliği ve romancılığı gelir.
İlk yazılarında günlük yaşamı ele almış, toplumsal dünyadaki çarpıklıkları, zekî ve nükteli bir üslûpla dile getirmiştir. Yaşamın komik yanlarını karikatürize etmiştir.
Mütevazı ve temiz bir üslupla yazdığı Memleket Hikâyeleri’nde Anadolu insanının yaşamını tüm canlılığı ile yansıtmıştır. Gözlem kabiliyetinin üstünlüğü dikkat çeker.
Eserlerinde kişilerin ruh tahlillerine fazla değinmez.
İnsanların dürüst olmayan, kurnazlık ve menfaatçilikle ilgili yanlarını ortaya kor. Bunu gülmece ve eleştiri ile yapar. Hiciv, eserlerinde mühim bir unsurdur. Şžahısları kendi toplumsal çevreleri ile beraber anlatır.
Konuşma dilinin tüm canlılığını ve tabiiliğini ortaya kor.
Romanları: İstanbul'un İç Yüzü, Çete, Sürgün, Nilgün, Bugünün Saraylısı, Bayanlar Tekkesi, Anahtar
Hikâyeleri: Memlekete Hikâyeleri, Gurbet Hikâyeleri (Hatay’da sürgünde yazdığı eseridir).
Hiciv ve Gülmece Yazıları: Kirpinin Dedikleri, Deli, Sakın Aldanma İnanma Kanma, Tanıdıklarım.
YORUMLAR