ŞATHİYE TDK, Türk Dil Kurumu 1. ed. esk. Yergiye, alaya, şakaya yer veren manzum yapıt. 2. Tasavvuf mevzularını mizahlı bir hald...
ŞATHİYE
TDK, Türk Dil Kurumu
1. ed. esk. Yergiye, alaya, şakaya yer veren manzum yapıt.
2. Tasavvuf mevzularını mizahlı bir halde işleyen, coşku hâlinde söylenen bir şiir türü.
TDK, Türk Dil Kurumu
2. Tasavvuf mevzularını mizahlı bir halde işleyen, coşku hâlinde söylenen bir şiir türü.
ŞATHİYE
Şathiye, Dini ve tasavvufi halk şiirinde mizahi manzumelerdir.
Şathiyeler, mutasavvıf şairlerce söylenmiş ya da yazılmış, tasavvufi inançları dile getiren, anlaşılması yorumlanmasına bağlı şiirlerdir. Tasavvufi mevzuları işleyenleri şathiyat-ı sûfiyâne adını alırlar. Şathiyelerde Tanrı'ın celâl sıfatının değil, cemâl sıfatının ön plana çıkarıldığı görülür. Bu tür şiirlere çoğu zaman Alevi-Bektaşi şairlerinde rastlanır. Tanrı ile alay eder şeklinde yazılmış şathiyeler sövgü sayılmıştır. Fakat şathiyeler asla sövgü değildir. Şathiyeler biçimce gülünç ve alaylı olabilir fakat şathiyede aranan şiirin arkasındaki düşüncedir. Anlanıp yorumlandığında çok derin anlamlara haiz oldugu görülür. Şathiye çok derin tasavvufi mevzular işleyen felsefi şiirlerdir. Kaygusuz Abdal ve Yunus Emre şathiye yazmıştır.
Şathiyeler, mutasavvıf şairlerce söylenmiş ya da yazılmış, tasavvufi inançları dile getiren, anlaşılması yorumlanmasına bağlı şiirlerdir. Tasavvufi mevzuları işleyenleri şathiyat-ı sûfiyâne adını alırlar. Şathiyelerde Tanrı'ın celâl sıfatının değil, cemâl sıfatının ön plana çıkarıldığı görülür. Bu tür şiirlere çoğu zaman Alevi-Bektaşi şairlerinde rastlanır. Tanrı ile alay eder şeklinde yazılmış şathiyeler sövgü sayılmıştır. Fakat şathiyeler asla sövgü değildir. Şathiyeler biçimce gülünç ve alaylı olabilir fakat şathiyede aranan şiirin arkasındaki düşüncedir. Anlanıp yorumlandığında çok derin anlamlara haiz oldugu görülür. Şathiye çok derin tasavvufi mevzular işleyen felsefi şiirlerdir. Kaygusuz Abdal ve Yunus Emre şathiye yazmıştır.
YORUMLAR