VETİRE a. (ar. vetire). Esk. 1. Süreç. 2. Yol. 3. üslup. —Esk. anat. Burnun iki deliğini ayıran zar. Kaynak: Büyük Larousse ...
VETİRE a. (ar. vetire). Esk.
1. Süreç.
2. Yol.
3. üslup.
—Esk. anat. Burnun iki deliğini ayıran zar.
1. Süreç.
2. Yol.
3. üslup.
—Esk. anat. Burnun iki deliğini ayıran zar.
Kaynak: Büyük Larousse
Vetire
- Keçi yolu. Dar yol.
- Biçim, üslub.
- Burnun iki deliğini ayıran zar.
YORUMLAR